توضیحات
آکواریومهای آب شور
امروزه یکی از سرگرمیهای مردم وهمچنین زینت بخش بسیاری از مراکز تفریحی وگردشگری ویکی از موارد تجاری بسیار مهم دنیا ، ماهیهای آب شور وشیرین هستند . معمولا تنوع ماهیهای آب شور بسیار زیادتر از آب شیرین است ودر این مجموعه به علت وسیعتر بودن آبهای آزاد و شور دنیا ، گونه های بسیار دیدنی تری را می توان یافت . از طرفی شرایط نگهداری این دسته سخت تر نیز می باشد . در هر صورت برای زنده نگهداشتن ماهیان شور بایستی به تهیه مواردی مبادرت ورزید . از جمله می توان به تهیه آب شور با مواد معدنی مناسب ، سیستم گرماساز و تصفیه وهمچنین نور مناسب و بالاخره تغذیه کافی اشاره کرد .
مهمترین قسمت این مجموعه سیستم تصفیه بیولوژیک آن است . در واقع برای از بین بردن مواد زائد دفعی آبزیان که عمدتا شامل نیتریتها و نیتراتها است بایستی از باکتریهایی استفاده کرد که این مواد را در غیاب نور تخریب کرده و به عنوان مواد مغذی مورد استفاده قرار می دهند . امروزه حتی بسته های آماده تصفیه کننده نیز به صورت آماده یافت می شود ولی در هر حال توپهای متخلخل کوچکی بنام بیوبال موجود است که به تعداد زیاد ( مثلا هزار عدد ) در محیطی تاریک و در مسیر جریان آب آکواریوم قرار می گیرند و آب را تصفیه می نمایند . علت سیاه و متخلخل بودن این توپها که در زیر تصویر آنرا مشاهده می نمایید ، ایجاد محیط مناسب رشد باکتریهاست . آنهارا در این محیط به صورتی که نیمی درون و بقیه بیرون آب است و از بالا روی سطح آنها آب ورودی پاشیده می شود قرار می گیرند . این روش یکی از موثر ترین روشها می باشد .
البته برای جلوگیری از نفوذ مواد زائد به این مجموعه از صافیهای مکانیکی نیز ( مثل پشم شیشه مخصوص ) در مسیر آب ورودی استفاده می شود . از طرفی می توان توسط دستگاههای ویژه ای که اسکیمر خوانده می شود و آب را با دو روش چرخشی و اکسیداسیون تمیز می نماید نیز تصفیه کرد . در این روش آب با سرعت وارد یک مسیر چرخشی ( مثل سیکلون ) شده و در اثر نیروی گریز از مرکز مواد زائد خود را از دست می دهد . بخشی از این دستگاه یک روزنه ورودی هوا دارد که آب را با هوا مخلوط کرده و بصورت کف در می آورد . این عمل باعث شکسته شدن مواد آلوده کننده به مواد سبکتر ( در اثراکسید شدن ) و خروج می شود و از طرفی وجود کف باعث سبک و بالا آمدن مواد زائد و بالاخره جمع شدن در قسمت مخصوص وسط دستگاه می شود . پس از آماده سازی این مقدمات نوبت به شور کردن آب می رسد . نمکهای مخصوصی بدین منظور در بازار موجود است . روش تهیه آنها نیز برروی جعبه آنها ذکر شده است . برای اطمینان از میزان شوری از روشهای چگال سنجی استفاده می شود .
در قسمتهای بعدی بایستی دماسنج ، گرماساز، موج ساز ، و سیستمهای نور مناسب و حتی در برخی موارد پروژکتور نیز به مجموعه اضافه شود که با متخصصین این رشته بایستی مشورت نمایید . حالا شما مجموعه ای دارید که تقریبا آماده پزیرش ماهیست . بهتر است با نصب تیغه های شیشه ای مسیر تصفیه آب را طوری تنظیم کرد که آب از قسمت بالا جمع آوری و تصفیه شود و آب ورودی از طرف مقابل وارد شود وبرای مخلوط شدن بهتر آن با آب مجموعه از یک موج ساز استفاده گردد . برای راه اندازی یک چنین مجموعه ای بایستی از تجارب متخصصین این رشته نیز استفاده نمایید و گونه های سازگار مناسب آب شور را انتخاب و تقریبا پس از دو هفته از راه اندازی مجموعه بدون ماهی اقدام به ورود گونه های مورد نظر خود نمایید . روند ورود ماهیها نیز بسیار مهم است بطوری که بایستی طی هفته های اول یک تا دو ماهی و بعد طی ماههای بعد اقدام به افزایش تعداد و گونه نمایید . نحوه ورود ماهیها به محیط جدید نیز آداب خاصی دارد که از مسئولان مربوطه جویا شوید . یکی از قسمتهای بسیار با ارزش زنده قابل اضافه کردن به آکواریومها ، صخره های زنده هستند . این صخره های پر خلل و فرج که پوشیده از گونه های گیاهی آبهای آب شور هستند جهت تامین اکسیژن و عاری کردن آب از مواد زائد نیتروژن دار بسیار موثرند . میزان آلودگی آب را بایستی هر پانزده روز تا یک ماه یک بار از نظر پی اچ ، نیتراتها و نیتریتها و سایر مواد ، توسط کیتهای مخصوص مورد ارزیابی قرار داد و در صورت بالا بودن میزان آلودگی در جهت رفع آن اقدامات لازم را به عمل آورد . در صورتی که همه قسمتهای ذکر شده درست و مرتب کار نماید و اسکیمر و صافیهای مکانیکی بصورت موثر و به موقع تمیز شوند و از طرفی میزان غذا دادن به میزان کافی صورت گیرد نه زیاد ، آب مجموعه تا مدتها نیاز به تعویض ندارد و تلفات ماهی نیز نخواهید داشت . در صورتی که آبزی خاصی دچار بیماری شود بایستی به سرعت با متخصص مربوطه خود تماس حاصل نمایید .
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.